Troja, znana także jako Ilion stała się celem odwiedzin wielu rzymskich cesarzy. W trakcie swoich wypraw do Azji Mniejszej każdy zatrzymywał się w mieście, aby złożyć tam ofiary. Cesarz Karakala tak bardzo przejął się podtrzymywaniem opowieści, że postanowił odtworzyć w Ilionie jedno z wydarzeń sławnej wojny. Podczas
Hektor (gr. Ἕκτωρ Hektōr, łac. Hector) – w mitologii greckiej królewicz i najdzielniejszy bohater trojański; bohater Iliady za syna Priama i Hekabe (Hekuba). Był bratem Parysa, Deifoba i Kasandry oraz mężem czasie wojny trojańskiej zabił Patroklosa (myśląc że to Achilles, gdyż miał na sobie jego zbroję), za co w odwecie zginął z ręki Achillesa pod murami Troi. Nawoływania rodziny Hektora do jego powrotu do twierdzy opisuje Lament Andromachy autorstwa pomścić śmierć kuzyna i przyjaciela (Patroklosa) oraz zemścić się na jego zabójcy, Achilles zawlókł ciało Hektora do obozu greckiego, wystawił je niepochowane na żer zwierząt tj. psów i sępów (co było największą karą dla starożytnych, gdyż oznaczało skazanie duszy na wieczną tułaczkę po ziemi). Ponadto przyczepił je do swego rydwanu i codziennie rano przejeżdżał pod murami Troi. Dopiero Priam wybłagał u niego oddanie zwłok. Po uroczystościach pogrzebowych Hektora (kremacja) w Troi zarządzono dwunastodniową żałobę, uszanowaną przez ciało atletycznej budowy i wybitnie męskie rysy starał się nie ulegać emocjom. Cechują go honor i odwaga (pomimo strachu stanął do pojedynku z Achillesem), którym to wartościom pozostał wierny do końca. Jest również bardzo przywiązany do rodziny (żony Andromachy i syna Astyanaksa). Hektor kochał swojego ojca, Priama, oraz Troję, i to za nich oddał życie. Stanowi on przykład bohatera idealnego, bez wad. Nacechowanie nierealistyczne – takie postacie nazywamy papierowymi. Homer opisuje go jako rycerza bez skazy i wad, w życiu prywatnym przedstawia się go jako wspaniałego męża i ojca. To najbardziej nieskazitelna postać Iliady.
córka starego Boga wodnego Okeanosa, królowa mórz; gdy jej ojciec wydał przyjęcie na wyspie Naksos, Posejdon się w niej zakochał, ale ona go nie chciała; smutny Posejdon wrócił do swojego pałacu, a tam delfin mówi, że wszystko załatwi; delfin ja przekonał i w końcu się zgodziła; żyła w dostatku- otaczał ją wspaniały dwór- okeanidy( córki Okeanosa- 3 tys.), 50 nereid
„Przygody Odyseusza” jest kompletnym wydaniem tej ponadczasowej i porywającej opowieści. Barbara Ludwiczak spisała się na medal i oddała w ręce czytelników pozycję dopracowaną i jak najbardziej godną uwagi. Książka zawiera drobiazgowe opracowanie, omówienie problematyki tekstu oraz scharakteryzowanie bohaterów. Jest to arcyciekawie opisana historia, która powinna spodobać się młodszym i starszym czytelnikom. Homer był jednym z największych poetów starożytnej Grecji, który na podstawie mitu o powstaniu Troi spisał Iliadę i Odyseję. Epopeja przez niego stworzona stała się inspiracją i wzorem dla wielu późniejszych pisarzy, którzy starali się mu dorównać. Iliada traktuje o krwawej i brutalnej wojnie trojańskiej, a Odyseja opisuje losy powrotu Odyseusza, który był jednym z największych bohaterów tej bestialskiej wojny. Homer brawurowo i emocjonująco opisał powrót Odyseusza do rodzinnej Itaki, który najeżony był wieloma niebezpieczeństwami i trudnościami. Iliadę, jak i Odyseję czyta się od początku do końca z zapartym tchem. Książka przypadła mi do gustu, głównie za sprawą poręcznego wydania i rzetelnego opracowania. Całość została napisana językiem prostym i barwnym w znacznym stopniu ułatwiającym lekturę. Przygody Odyseusza to adaptacja Odysei w wersji prozatorskiej, która potrafi wciągnąć czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. Przygody Odysa i jego towarzyszy potrafią wzbudzić nie raz mocniejsze bicie serca, a heroiczna tułaczka bohaterów emocjonuje przez cały czas trwania lektury. Jest to rewelacyjna powieść przygodowa, opowiadająca o dramatycznych losach herosów, bogów i nimf. „Przygody Odyseusza” jest epokowym dziełem Homera, barwnym i ponadczasowym. Lektura przeznaczona w sam raz dla młodszego jak i starszego czytelnika. Historia została bardzo udanie przetłumaczona na współczesny język, sprawiając, że poznanie mitologii greckiej może okazać się przyjemnością. Pozycja ta idealnie nadaje się dla czytelników ceniących sobie mitologie, dramatyczne historie, heroicznych bohaterów oraz niesamowity, miejscami fantastyczny świat. Polecam. „Przygody Odyseusza” jest kompletnym wydaniem tej ponadczasowej i porywającej opowieści. Barbara Ludwiczak spisała się na medal i oddała w ręce czytelników pozycję dopracowaną i jak najbardziej godną uwagi. Książka zawiera drobiazgowe opracowanie, omówienie problematyki tekstu oraz scharakteryzowanie bohaterów. Jest to arcyciekawie opisana historia, która powinna spodobać...
Jan Parandowski. Mitologia. fGrecja. WIADOMOCI WSTPNE. Mitologia jest zbiorem bani o bogach i bohaterach. Nard grecki, podzielony na wiele szczepw, nie by zgodny w tym, co opowiada o swoich bstwach. Kade pastewko, kada wie lub gmina podaway zupenie inne wersje, ktre znw poeci przeksztacali i zmieniali bardzo dowolnie.
Jan parandowski mitologiaPublished on Sep 26, 2013No descriptionmichael
Puls. Liczba stron. 377. 24, 40 zł. Gwarancja najniższej ceny. 33,39 zł z dostawą. Produkt: Mitologia Wierzenia i podania Greków i Rzymian Jan Parandowski. dostawa śr. 8 lis. 9 osób kupiło.
Przejdź do treści Tym razem mam dla uczniów niezwykłą propozycję. Czy ktoś z Was jest autorem gry planszowej? Czy można na polskim zajmować się projektowaniem gier? W szkole średniej? Jak najbardziej! Można! Jak? Zobaczcie sami. Wędrówką życie jest Stachura Główne zagadnienia lekcjiLekcja poświęcona jest analizie toposu wędrówki w poemacie Homera. Uczniowie przygotowując grę planszową opartą na motywach Odysei, poznają trasę wędrówki Odyseusza, budują zadania wykorzystujące wiedzę o poematach Homera, posługują się pojęciami heros, heroiczny, epos, styl homerycki, inwokacja, patos, heksametr, topos, motyw literacki, eschatologia. Cele lekcji Uczeń: opowiada wybrane przygody Odyseusza, przedstawia najważniejsze motywy Odysei interpretuje topos wędrówki (w kontekście eposu Homera) swoimi słowami krótko wyjaśnia pojęcia: heros, epos starożytny, inwokacja, patos, epitet stały układa zdania, w których pojawią się w różnych znaczeniach słowa: heros, heroizm, heroiczny planuje grę planszową: śledzi na mapce trasę wędrówki Odyseusza, przygotowuje zadania dla graczy, wykorzystując wiedzę o poematach Homera Uwagi dotyczące realizacji:Lekcja trwa 90 minut. Zadaniem uczniów jest stworzenie gry dydaktycznej opartej na przygodach Odyseusza. Uwaga nauczyciela powinna być skierowana na to, jak młodzież radzi sobie z budowaniem zadań, zagadek, pytań. Ważne, aby zapobiegać ewentualnym błędom merytorycznym, bo one mogą przekreślić wysiłek uczniów. Środki dydaktyczne: Krzysztof Mrowcewicz, Przeszłość i dziś , cz. I, s 18 – 22 Jan Parandowski, Mitologia materiały do zrobienia gry: blok techniczny, kredki, mazaki itp. kostki do gry, pionki mapka – trasa Odyseusza instrukcja przygotowania gry Słownik frazeologiczny grafika – opracowanie Odysei kartka z zeszytu wideoklip Wędrówką życie jest człowieka Pojęcia i terminy: epos starożytny (Homerycki), Homer, inwokacja, styl homerycki, stałe epitety, porównanie homeryckie, patos, heros, Hellada (Hellenowie), Achajowie, topos, motyw, Przebieg lekcji: Wideoklip: Wędrówką życie jest człowieka. Nauczyciel informuje o celach lekcji zasadach pracy. Na podstawie podręcznika uczniowie wyjaśniają pojawiający się w temacie lekcji wyraz topos. Na podstawie podręcznika ustalone są kolejne etapy wędrówki Odyseusza. Uczniowie dzielą się na grupy i zapoznają z instrukcją. Instrukcja przygotowania gry planszowej „Tułaczka Odysa” Waszym zadaniem jest przygotowanie planszowej gry edukacyjnej opartej na motywach tułaczki Odyseusza. Na mapce dołączonej do instrukcji zaznaczono 12 miejsc, do których dotarł Odys. Możecie tę trasę jeszcze wydłużyć o pozostałe miejsca przygód bohatera. Korzystajcie z Dziennika podróży Odysa w podręczniku (s. 22) oraz Mitologii Jana Parandowskiego – Tułaczka Odyseusza w rozdziale Historia wojny trojańskiej. W każdym miejscu postoju Odyseusza na gracza mają czekać zagadki. Za każdym razem gracz losuje zagadkę spośród trzech do wyboru, więc musicie przygotować co najmniej 33 zagadki razem z wzorami poprawnych rozwiązań lub warunkami uznania wykonania zadania. Zagadki mają dotyczyć: przygód Odyseusza pod Troją i podczas podróży, toposu wędrówki innych bohaterów mitologicznych, charakterystyki bohatera, jego doświadczeń życiowych, decyzji, pomysłów, itp., informacji o Iliadzie i Odysei Homera, w tym o stylu homeryckim, eposie jako gatunku epickim, frazeologizmów wywodzących się z Iliady i Odysei,Iliada: Pięta AchillesaKoń trojańskiJabłko niezgodyTarcza AchillesaKasandryczne wieści Odyseja: powracać do Itakimiecz DamoklesaWierna PenelopaSyreni śpiewodyseja (małą literą) stosowania pojęć: topos, motyw, patos, epos, Hellada, Achajowie, mitów o wojnie trojańskiej. Postarajcie się, by zagadki i zadania nie były monotonne. Niech to będą proste pytania, ale też rebusy, króciutkie krzyżówki, zgadywanki, kalambury itp. Zaplanujcie nagrody za poprawne rozwiązanie i kary za błędną odpowiedź, ale nie bądźcie okrutni – nie każcie zaczynać od początku. Nagrodą może być np. dodatkowy ruch, przeskoczenie kilku pól, a karą strata kolejki, cofnięcie się o kilka pól. Miejsca postojów Odyseusza są od siebie bardzo odległe. (Przecież Odyseusz wędrował aż 10 lat!). Zaplanujcie pola pośrednie, z których niektóre mogą kryć niespodzianki (ale nie muszą). Zdecydujcie, jak będzie wyglądała Wasza plansza do gry. Możecie wykorzystać mapkę, naklejając ją na blok techniczny, wrysowując w nią pola i ozdabiając. Możecie zrobić planszę po swojemu. Ważne, aby znalazły się na niej wszystkie zaplanowane miejsca. Pracy przed Wami dużo, a czasu niewiele. Macie 40 minut. Rozsądnie podzielcie się następnej lekcji nastąpi testowanie Waszych gier. Najciekawsza zdobędzie nagrodę – niespodziankę!Do dzieła!Powodzenia! Każda grupa otrzymuje też mapkę podróży Odyseusza. W czasie wykonywania przez uczniów zadań, nauczyciel służy radą i pomocą, naprowadza, ewentualnie koryguje błędy. Po ukończeniu pracy przez grupy następuje weryfikacja gier. Grupy wymieniają się swoimi pracami i grają. W ramach podsumowania pracy uczniowie wypełniają szablon opracowania Odysei. Powstaje np. taka Karta lektury: Odyseja podsumowuje pracę uczniów. Nagradza zwycięską grupę nagrodą niespodzianką. Rozkłada w sali kartki ze stwierdzeniami na temat lekcji. Każdemu uczniowi rozdaje tyle spinaczy, ile jest kartek i prosi, aby je doczepiali na zasadzie łańcuszka pod kartkami ze zdaniami, z którymi się zgadzają. Resztę spinaczy młodzież wrzuca do pudełeczka. Przykładowe stwierdzenia: Byłam/em zainteresowana/y tematyką. Nudziłam/ em się na zajęciach. Dobrze mi się pracowało. Niechętnie wykonywałam/em pracę. Zmarnowany czas, do niczego nie przyda mi się gra. To będzie dobry sposób na powtórkę przed sprawdzianem, maturą. Mam wrażenie, że niczego się nie nauczyłam/em. Mam wrażenie, że dobrze zapamiętam treść lektury. To było trudne i stresujące. To było trudne, ale satysfakcjonujące. Nawigacja wpisu Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne
Pierwsze wydanie książki jana parandowskiego, mitologia, okeanos najstarszy z tytanów, syn uranosa i gai, był władcą rzeki, która opływała wszystek świat. Wiąże się zeusa z innymi bogami niebiańskimi antyku jupiterem i tiu lub ziu. Jan parandowski mitologia grecka streszczenie, człowiek to istota śmiertelna.
Mity greckie i rzymskie odegrały ogromną rolę w kształtowaniu świadomości kulturowej nie tylko współczesnych ludzi. Tzw. tradycję śródziemnomorską słusznie uważa się za kolebkę kultury europejskiej. Świadomość tego faktu oraz znajomość wspomnianych utworów stanowi konieczny fundament wiedzy dla każdego człowieka, stanowi o naszej tożsamości. „Mitologię” Jana Parandowskiego – wydaną po raz pierwszy w 1924 roku, po dziś dzień cieszącą się niesłabnącą popularnością wśród polskich intelektualistów – uznać można za doskonałe kompendium wiedzy o mitach. „Mitologia” zyskała sporą ilość wydań. Do jej sukcesu wydawniczego przyczyniły się z pewnością walory kompozycyjne i stylistyczne: układ książki Parandowskiego jest niezwykle przejrzysty, zaś narracja autora cechuje się precyzją, łatwością snucia fascynującej opowieści (w końcu mity z początku przekazywane były ustnie), która jest – mimo odległego od dzisiejszych realiów tematu – zrozumiała dla wszystkich. „Mitologia” rozwija się w sposób linearny: począwszy od powstania świata (tzw. mit kosmogoniczny), poprzez opowieści o narodzinach poszczególnych bogów (np. Ateny czy Afrodyty), o powstawaniu najważniejszych zjawisk świata przyrody (np. mit o Demeter i Korze), charakterystykę władców Olimpu, aż po historie dotyczące herosów, a także kontaktów pomiędzy bóstwami i zwykłymi śmiertelnikami – ludźmi. „Mitologię” Parandowskiego, mimo iż niezaprzeczalnie stanowi ona dzieło tzw. kultury wysokiej (odświętnej, oficjalnej), do której odwołują się w swoich wierszach choćby znani poeci polscy (Herbert, Miłosz, Szymborska, Zagajewski itd.), można potraktować jako zbiór fantastycznych opowieści sensacyjnych pełnych napięcia, niespodziewanych zwrotów akcji i nieprzewidywalnych konsekwencji, gdzie zbrodnia nie zawsze skutkuje ukaraniem winowajcy,
Antyk - mitologia grecka - Jan Parandowski Wprowadzenie acyjna opowieść wyr i organizująca wierzenia danej społeczności. Mity mówią o fundamentalnych doświadczeniach, stanowią odpowiedź na podstawowe, uniwersalne pytania. 1.
Zapraszamy Uczniów do udziału w konkursie kuratoryjnym z j. polskiego. Poniżej zamieszczamy listę lektur do zapoznania się przed I etapem, który odbędzie się w 2 połowie października (jeszcze nie ma dokładnej daty). ETAP I (szkolny)TEMAT PRZEWODNI: Zaczerpnąć z antycznego źródła Literatura: Sofokles, Antygona, tłum. K. Morawski, (wydanie dowolne) Jan Parandowski, Mitologia, w tym historia rodu Labdakidów i historia wojny trojańskiej (wydanie 5 dowolne) Jan Kochanowski, wybrane pieśni, w tym: z Ksiąg pierwszych: X, XVII oraz z Ksiąg wtórych: IV, XI (wydanie dowolne) Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich (wydanie dowolne) Dzieła plastyczne: Nike z Samotraki, ok. 190–160 marmur, Luwr Afrodyta z Melos (Wenus z Milo), ok. 130–100 r. marmur, Muzeum Luwr w Paryżu Rafael Santi, Pożar Borgo, 1514-1517, fresk, Kaplica Sykstyńska w Watykanie Film: Troja, 2004, reż. Wolfgang Petersen Zapraszamy Zespół nauczycieli języka polskiego
LXyLkw4. 354 238 320 484 413 417 385 427 302
jan parandowski mitologia historia wojny trojańskiej
