zapytał(a) o 18:43 Zadanie z języka polskiego z literatury Przetłumacz na język współczesny wiersz J. Kochanowskiego "Nie porzucaj nadzieje" "Nie porzucaj nadzieje, Jakoś się kolwiek dzieje: Bo nie już słońce ostatnie zachodzi, A po złej chwili piękny dzień przychodzi. Patrzaj teraz na lasy, Jako prze zimne czasy Wszystkę swą krasę drzewa utraciły, A śniegi pola wysoko przykryły. Po chwili wiosna przyjdzie, Ten śnieg z nienagła zyjdzie, A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje, W rozliczne barwy się odzieje. Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc najwiętszą, Wtenczas masz ujźrzeć odmianę naprędszą. Ale człowiek zhardzieje, Gdy mu dobrze dzieje, Więc też, kiedy go Fortuna omyli, Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli. Lecz na szczęście wszelakie Serce ma być jednakie, Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi, To da, to weźmie, jako się jej widzi. Ty nie miej za stracone, Co może być wrócone: Siła Bóg może wywrócić w godzinie; A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie. Może wam się wydać to banalne, ale ja po prostu nie wiem. Niektóre oczywiście umiem przetłumaczyć... Ktoś pomoże? Nie trzeba tłumaczyć całości :] Odpowiedzi Grasiela odpowiedział(a) o 18:57 "Nie porzucaj nadzieje, Jakoś się kolwiek dzieje: Bo nie już słońce ostatnie zachodzi, A po złej chwili piękny dzień przychodzi. Bez wzgledu na to co sie dzeje wnaszym zyciu nadzeja umiera ostatnia zawsze po burzy wychodzi slonce Patrzaj teraz na lasy, Jako prze zimne czasy Wszystkę swą krasę drzewa utraciły, A śniegi pola wysoko przykryły. patrzec na zycie przez pryzmat zimy-smierci - wszystko stracilo swoj urok snieg pokryl cale pola - czyli ze jezeli cos nam nie wychodzi odrazu swiat traci kolory patrzymy na swiat przez pryzmat problemu nie widzac uroku otaczajacych nas rzeczy Po chwili wiosna przyjdzie, Ten śnieg z nienagła zyjdzie, A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje, W rozliczne barwy się odzieje. po zimie przyjdzie wiosna rozstopi wszedzie snieg slonce ozloci swiat swoim pieknem - czyli po kazdym upadku czlowiek wstaje silniejszy inaczej patrzac na swiat wracaja zowu wartosci doceniania zycia poprzez kolory - radosc Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc najwiętszą, Wtenczas masz ujźrzeć odmianę naprędszą. Nic na swiecie nie jest wieczne radosc przeplata sie ze lzami smutku jezeli jedna z tych przeplatanek wezmie gore nad naszym zyciem musimy doszukiwac sie wartosci w sytuacji ktora panuje nawet w tej zle musimy dostrzec jakies plusy ktore nas beda motywowaly do tego ze watro Ale człowiek zhardzieje, Gdy mu dobrze dzieje, Więc też, kiedy go Fortuna omyli, Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli. Czlowiek zbyt szybo przywyczaja sie do dobrobytu czasami tak mocno ze cala hierarchia ceniona ongis zanika chciwosc i pycha przeslania nam swiatopoglady ktore czasami czynimi nas wyjatkowymi Lecz na szczęście wszelakie Serce ma być jednakie, Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi, To da, to weźmie, jako się jej widzi. Jezeli swiat materialny nam zawraca w glowie nie powinno odczuc tego nasze serce innymi slowy nie mozemy miec zatwardzialych serc na krzyk o pomoc innych ludzi Ty nie miej za stracone, Co może być wrócone: Siła Bóg może wywrócić w godzinie; A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie Nie zaluj nigdy niczego co bylo dobre a odeszlo wiara w Boga zaprowadzi nas do Zycia wiecznego mam nadzeje ze ci pomoglam :) Uważasz, że ktoś się myli? lub

nic wiecznego na świecie radość się z troską plecie