Waloryzacji emerytury policyjnej (art. 5 ust. 1a ustawy zaopatrzeniowej 2). Jeżeli w okresie pomiędzy datą zwolnienia ze służby a datą ustalenia prawa do emerytury przypadała waloryzacja, to podstawę wymiaru emerytury podwyższa się wskaźnikiem wszystkich kolejnych waloryzacji, przypadających w tym okresie.
Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, w tym w szczególności zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II UZP 6/13, czytamy iż: “czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1974 r., zalicza się do okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile pracownik po zakończeniu odbywania służby został zatrudniony w tych samych warunkach przez pracodawcę, u którego był zatrudniony w chwili powołania do służby. Warunki powrotu pracownika do poprzedniego zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w okresie od 29 listopada 1967 r. do 5 sierpnia 1979 r. określał art. 106 ust. 1 ww. ustawy”. Wedle wspomnianych przepisów zakład, który zatrudniał pracownika w dniu powołania do zasadniczej służby wojskowej, był obowiązany do zatrudnienia go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz zaszeregowania osobistego, jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby pracownik zgłosił swój powrót do zakładu w celu podjęcia zatrudnienia. Z powyższego wynika, że pracownikowi zatrudnionemu przed powołaniem do służby wojskowej w szczególnych warunkach (I kategoria zatrudnienia w tamtym okresie), który po zakończeniu służby ponownie podjął pracę na tym samym stanowisku, okres ten podlega wliczeniu do okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Powyższe odnosiło się również do sytuacji, w której po powrocie do pracy pracownik podjął się wykonywania innej pracy (również zaliczanej do kategorii prac wykonywanych w szkodliwych warunkach), wówczas okres tej służby pomimo zmiany stanowiska pracy jest zaliczany do okresu wymaganego do uzyskania wcześniejszej emerytury. Sądy już od dłuższego czasu nie stwarzały problemów z zaliczaniem okresu odbywania służby wojskowej do stażu pracy. Zauważyłam, że również ZUS poddał się obowiązującemu orzecznictwu. Dlaczego więc zamieszczam ten wpis? Dzisiejszy wpis podyktowany jest świeżym orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt: III AUa 808/16, zgodnie z którym czytamy, iż: “Czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 także wtedy, gdy, żołnierz przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej w ogóle nie był zatrudniony, ale po zwolnieniu z tej służby w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie i pracował w szczególnych warunkach pracy”. Owo “precedensowe” rozstrzygnięcie może bowiem stanowić koło ratunkowe dla wielu osób, które nie posiadały do tej pory odpowiedniego stażu pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998r. W uzasadnieniu do przywołanego orzeczenia, czytamy iż: “Zgodnie brzmieniem przepisu art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – do okresu zatrudnienia wlicza się w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, okres odbywania służby wojskowej, jeżeli po jej odbyciu pracownik w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. W myśl § 3 art. 108 ustawy o powszechnym obowiązku obrony, warunkiem wliczenia służby wojskowej do okresu zatrudnienia jest zachowanie terminów, o których mowa w art. 106 ust. 1 lub w art. 107 ust. 1. Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z 22 listopada 1968 r. żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych § 2-4, wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie. Nadto ust. 2 omawianego § 5 rozporządzenia stanowił, iż jeżeli żołnierz po odbyciu służby wojskowej podjął zatrudnienie zgodnie z § 3 ust. 3 w innym zakładzie pracy, do okresu zatrudnienia w zakresie określonym w ust. 1 wlicza się także czas zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym był pracownikiem w dniu powołania do służby wojskowej. Z powyższych uregulowań nie wynika, w ocenie Sądu Apelacyjnego, aby warunkiem zachowania uprawnień w nich przewidzianych było podjęcie pracy na tym samym stanowisku czy też w tym samym zakładzie pracy, co przed powołaniem do służby wojskowej. Obowiązek zatrudnienia żołnierza na stanowisku poprzednio zajmowanym równorzędnym lub zgodnym z nowo uzyskanymi kwalifikacjami dotyczył zakładu pracy, nie zaś żołnierza zgłaszającego powrót do pracy po odbyciu służby wojskowej. Przepisy § 3 ust. 4 i § 5 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1968 r. wyraźnie zaś stanowią o możliwości podjęcia przez żołnierza – we wskazanych w nich warunkach – zatrudnienia w innym zakładzie pracy z wliczeniem okresu zatrudnienia w poprzednim zakładzie pracy do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie”. Mam głęboką nadzieję, iż orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Lublinie nie pozostanie odosobnionym, pozwoli to wielu osobom na zdobycie emerytury w wieku obniżonym. Jestem radcą prawnym i od 2009 roku prowadzę działalność na obszarze całej Polski walcząc przed Sądami w sprawach o emerytury, renty, zasiłki, świadczenia przedemerytalne, jak również o zaległe składki na ubezpieczenie. Dzięki dziesiątkom przeprowadzonych spraw, jestem w stanie wspomóc swoich klientów doświadczeniem nabytym w procesach, jak również znaleźć racjonalne argumenty na przeciwstawienie się bezzasadnym odmowom w decyzjach dotyczących przyznania gwarantowanych świadczeń. W 2024 r. Wojsko Polskie wezwie rezerwistów na ćwiczenia. Pisma w tej sprawie mogą trafić nawet do 200 tys. Polaków. Niektórzy z nich jeszcze nigdy nie wkładali munduru. Wyjaśniamy, kto Pracodawca, który zatrudnia młodego pracownika, musi liczyć się z faktem powołania go do wojska. Wprawdzie służba wojskowa trwa tylko 9 miesięcy, jednak nieobecność pracownika utrudnia prawidłową działalność pracodawcy. Powołanym do wojska pracownikom przepisy ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.) gwarantują, że po zakończeniu służby nie będą w gorszej sytuacji od innych. Ich stosunki pracy nie zostają, co do zasady, rozwiązane. Ulegają jedynie w tym czasie zawieszeniu wzajemne świadczenia - zatrudniony nie pracuje, a pracodawca nie płaci powinni pamiętać, że w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez zakład pracy wypowiedziany ani rozwiązany. Jeżeli okres dokonanego przez zakład pracy lub przez pracownika wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony 31 stycznia 2008 r. Umowa rozwiąże się 29 lutego br. Pracownik 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też dokonane wypowiedzenie staje się bezskuteczne. 29 lutego br. powołany do wojska pracownik na piśmie poinformował pracodawcę, że żąda wydania świadectwa pracy z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia, a on nie jest zainteresowany dalszym zatrudniony od 1 września 2007 r. 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Do jednostki wojskowej ma się stawić pod koniec lutego br. Służba wojskowa planowo zakończy się w listopadzie br. Jest uprawniony do 20 dni urlopu wypoczynkowego. Pracodawca po powrocie pracownika do pracy będzie obowiązany udzielić urlopu wypoczynkowego za 2007 r. w wymiarze 6,64 dnia oraz 5 dni za 2008 wymienione zasady stosuje się również do umów o pracę zawartych na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega natomiast rozwiązaniu z upływem terminu określonego w pracodawcyPrzepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony gwarantują powołanemu pracownikowi określone świadczenia, do których zaliczamy dni wolne od pracy, odprawę, urlop wolne udzielane są na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do czynnej służby wojskowej w wymiarze:• 2 dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej,• 1 dnia, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych trwających powyżej 30 okres zwolnienia od pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Obowiązujące u danego pracodawcy przepisy mogą jednak przyznawać pracownikowi wynagrodzenie za ten powołany do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej bezpłatny przysługuje pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych. Wymiar tego urlopu odpowiada okresowi trwania ćwiczeń. Nie dotyczy to jednak ćwiczeń trwających do 24 godzin, odbywanych w czasie lub w dniu wolnym od pracy. W czasie trwania urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wraca do pracyPracodawca, który zatrudnił pracownika w dniu powołania, ma obowiązek zatrudnienia go po zakończeniu służby wojskowej, jeżeli ten zgłosił się do niego w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby. Zachowanie wymienionego terminu powoduje, że czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy. Zdarza się, że pracownik nie może dotrzymać tego terminu na przykład z powodu choroby. Wówczas powinien zawiadomić pracodawcę o swojej gotowości podjęcia zatrudnienia i niemożności niezwłocznego przystąpienia do jego wykonywania jak również okoliczność tę uzasadnić. W takiej sytuacji uważa się, że zatrudnienie zostało tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z art. 59 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP żołnierzami w czynnej służbie wojskowej są osoby, które odbywają:• zasadniczą służbę wojskową,• nadterminową zasadniczą służbę wojskową,• przeszkolenie wojskowe,• ćwiczenia wojskowe,• okresową służbę wojskową. Nie zawsze po zakończeniu służby wojskowej pracownik wraca do tego samego pracodawcy. Jeżeli podejmie pracę w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, to czas odbywania tej służby zostanie mu wliczony do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjął pracę, czyli uzależnionych od stażu zakładowego. Zasada ta dotyczy również pracowników, którzy podejmują pracę po raz pierwszy w życiu, jak też pracowników podejmujących pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby powinien zatrudnić pracownika po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz równorzędne stanowisko pracy należy rozumieć takie, które odpowiada kwalifikacjom żołnierza powracającego po odbyciu czynnej służby wojskowej, jest podobne rodzajowo do poprzednio zajmowanego, z wynagrodzeniem nie niższym i z porównywalną możliwością awansowania. Należy pamiętać, że jeżeli w okresie odbywania przez pracownika czynnej służby wojskowej u pracodawcy zostały przeprowadzone zmiany w systemie wynagradzania, to powinny one objąć również tego pracownika. Dotyczy to tych zmian wynagrodzenia, które wynikają z systemu wynagradzania ogółu pracowników lub tej ich grupy, do której zaliczony został pracownik. Nie należą natomiast zmiany wynagrodzenia związane z przeszeregowaniem lub awansowaniem poszczególnych Skrobisz-Kaczmarek radca prawny 1. Emerytowi uprawnionemu do emerytury obliczonej na podstawie art. 15 okresy służby a emerytura żołnierza powołanego do służby przed dniem 2 stycznia 1999 r., dolicza się na jego wniosek do wysługi emerytalnej, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące okresy przypadające po zwolnieniu ze służby: Wezwanie na ćwiczenia wojskowe są co do zasady obowiązkowe i pracodawca jest zobligowany zwolnić pracownika z pracy. Jak należy rozliczyć czas takiej nieobecności? Czy pracownikowi przysługuje wówczas urlop wypoczynkowy? Czy czas ćwiczeń wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze? Odpowiedź na te i wiele innych pytań, które zadają sobie pracodawcy po otrzymaniu wezwania pracownika w celu odbycia ćwiczeń wojskowych, w niniejszym wojskowe – jakich pracowników można na nie wezwać?Od 24 marca 2015 roku poszerzony został katalog osób, które mogą zostać wezwane w celu odbycia ćwiczeń wojskowych. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 11 lutego 2015 roku w sprawie wprowadzenia obowiązkowych ćwiczeń wojskowych na ćwiczenia wojskowe mogą zostać wezwani:żołnierze rezerwy i osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy posiadające nadane przydziały mobilizacyjneżołnierze rezerwy i osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami, którym planuje się nadać takie rezerwy jest osoba, która została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, natomiast osoba przeniesiona do rezerwy niebędąca żołnierzem rezerwy to osoba zdolna do służby wojskowej, lecz która jej nie odbyła i została przeniesiona do rezerwy. Od 24 marca 2015 roku na ćwiczenia wojskowe może zostać powołany każdy Polak do 50. roku życia zdolny do służby – zarówno ten, który odbył służbę wojskową, jak i ten, który w wojsku w ogóle nie był. Ćwiczenia wojskowe mogą być:jednodniowe;krótkotrwałe – trwające nieprzerwanie do 30 dni;długotrwałe – trwające nieprzerwanie do 90 dni;rotacyjne – trwające łącznie do 30 dni i odbywane z przerwami w określonych dniach w ciągu roku rozliczyć okres odbywania ćwiczeń wojskowych w ewidencji czasu pracy?Na czas odbywania przez pracownika ćwiczeń wojskowych pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Mówi o tym wprost art. 124 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, w którym czytamy:„Pracodawca udziela pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych, pełnienia okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie urlopu bezpłatnego na okres trwania tych ćwiczeń lub służby. W czasie trwania urlopu bezpłatnego, […] pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia”.Urlop bezpłatny w celu odbycia ćwiczeń wojskowych istotnie różni się od zwykłego urlopu bezpłatnego, gdyż czas jego trwania wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, np. prawo do:urlopu wypoczynkowego;nagrody jubileuszowej;dodatku nie musi także składać wniosku o urlop bezpłatny, jak ma to miejsce w przypadku urlopu bezpłatnego z art. 174 Kodeksu pracy (dalej jako kp).W wydanym pracownikowi świadectwie pracy należy pamiętać, aby wskazać odpowiednią podstawę prawną takiego urlopu bezpłatnego, czyli art. 124 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej bezpłatny w celu odbycia ćwiczeń wojskowych należy wpisać w świadectwie pracy z podaniem odpowiedniej podstawy prawnej, aby kolejni pracodawcy czy też instytucje, np. ZUS, mieli informację, że okres tego urlopu wlicza się do stażu pracy, w odróżnieniu od zwykłego urlopu bezpłatnego udzielanego na podstawie art. 174 kp. Szczególne uprawnienia pracowników w okresie odbywania ćwiczeń wojskowychPracownik odbywający ćwiczenia wojskowe jest także pod szczególną ochroną Kodeksu pracy. Podobnie jak kobiety w ciąży, osoby na urlopie macierzyńskim i ojcowskim, czy też pracownicy w okresie ochronnym, którym brakuje mniej niż 4 lata do emerytury, w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego w celu odbycia ćwiczeń wojskowych pracownikowi:nie można wypowiedzieć umowy o pracę;nie wolno zmienić jej warunków, np. zmniejszyć etatu, zlikwidować dodatku funkcyjnego;należy zagwarantować powrót na to samo stanowisko, które zajmował te nie obowiązują w sytuacji:ogłoszenia upadłości lub likwidacji firmy;zwolnienia dyscyplinarnego pracownika;powołania do ćwiczeń wojskowych trwających 1 odbywania ćwiczeń wojskowych może zostać także uznany za okres pracy w szczególnych warunkach, gdyż jak wskazał w swoim wyroku z 19 maja 2016 roku Sąd Najwyższy, II UK 275/15:„[…] zalicza się pracownikowi jako okresy pracy w szczególnych warunkach okresy odbywanych przez niego ćwiczeń wojskowych jako żołnierz rezerwy, jeżeli powrócił do uprzednio wykonywanej pracy w szczególnych warunkach”. Jeżeli pracownik pracujący w szczególnych warunkach zostanie wezwany na ćwiczenia wojskowe, okres tych ćwiczeń jest wliczany do okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile pracownik wróci do pracy w szczególnych warunkach. Ma to niebagatelne znaczenie dla uprawnień emerytalnych, gdyż za pracę w szczególnych warunkach należy się emerytura wcześniejsza niż wynika z powszechnego wieku na ćwiczenia wojskowe a wynagrodzenie Mimo że okres urlopu bezpłatnego w celu odbycia ćwiczeń wojskowych wlicza się do stażu pracy, za okres ten pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie. Pracownikowi zamiast wynagrodzenia należy się świadczenie pieniężne rekompensujące mu utratę wynagrodzenia związaną z wezwaniem do odbycia ćwiczeń wojskowych. Szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty świadczeń znajdują się w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 25 sierpnia 2015 roku w sprawie sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy oraz osobom przeniesionym do rezerwy niebędącym żołnierzami rozporządzeniu czytamy, że:świadczenie rekompensujące wypłaca się żołnierzowi za okres odbytych ćwiczeń wojskowych;liczba dni odbytych ćwiczeń wojskowych potwierdza dowódca jednostki wojskowej, wystawiając stosowne zaświadczenie;okres odbytych ćwiczeń wojskowych stanowi suma dni odbytych ćwiczeń liczona od dnia stawienia się na ćwiczenia do dnia zwolnienia z po powrocie do pracy powinien przedstawić pracodawcy zaświadczenie dowódcy jednostki o liczbie dni odbytych ćwiczeń. Na tej podstawie pracodawca jest zobowiązany wystawić pracownikowi zaświadczenie o kwocie dziennego utraconego wynagrodzenia w związku z odbytymi utraconego wynagrodzenia stanowi kwota miesięcznego wynagrodzenia pracownika podzielona przez 21 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń o rekompensatę wraz z zaświadczeniem o utraconym wynagrodzeniu i o liczbie odbytych dni ćwiczeń wystawionym przez dowódcę jednostki pracownik powinien złożyć do prezydenta lub burmistrza miasta albo wójta gminy w miejscu, w którym pracownik wezwany na ćwiczenia wojskowe może zostać z nich zwolniony?Wezwanie na ćwiczenia wojskowe nie oznacza, że bezwzględnie musi się na nie stawić. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 15 czerwca 2015 roku w sprawie ćwiczeń wojskowych wskazuje, że w razie:śmierci najbliższego członka rodziny obłożnej choroby zaistnienia innych szczególnie uzasadnionych okolicznościdowódca jednostki może zwolnić osobę odbywającą ćwiczenia wojskowe przed ich zakończeniem lub też wojskowy komendant uzupełnień może zwolnić żołnierza rezerwy albo osobę niebędącą żołnierzem z ćwiczeń wojskowych przed ich wezwanie pracownika do odbycia ćwiczeń wojskowych stanowi dla pracodawcy niemałe wyzwanie. Musi on wiedzieć, jak w takiej sytuacji postąpić. Najważniejsze to udzielić pracownikowi w odpowiedni sposób urlopu bezpłatnego, który w odróżnieniu od kodeksowego wlicza się do stażu pracy, czy też wystawić odpowiednie zaświadczenie o utraconym dochodzie. Pracodawca musi pamiętać, że w okresie ćwiczeń wojskowych pracownik jest pod ochroną, a gdy będzie mu wystawiać świadectwo pracy, zapis o urlopie bezpłatnym udzielonym na ćwiczenia wojskowe musi się na nim znaleźć wraz z odpowiednią podstawą prawną jego udzielenia.
20-11-2023 12:41. Były czeski dysydent, sygnatariusz Karty 77, założyciel i szef największego archiwum podziemnych wydawnictw Jirzi Gruntorad rozpoczął protest głodowy przeciwko niskim emeryturom, przyznawanym byłym opozycjonistom wobec komunistycznych władz Czechosłowacji - powiadomił dziennik "Lidove Noviny" (LN).
W 1998 r. zostałem powołany do zasadniczej służby wojskowej, a od 1999 r. do 2002 r. pełniłem nadterminową zasadniczą służbę wojskową, w tym przez 2 lata na etacie podoficera zawodowego, ze służby nadterminowej zostałem zwolniony w stopniu plutonowego. Czy zostając w tym roku żołnierzem zawodowym, będą mnie obowiązywać stare zasady emerytury wojskowej? Kiedy żołnierz może przejść na emeryturę? W Pana przypadku mamy do omówienia kwestię emerytury wojskowej, która przysługuje żołnierzom zawodowym, a regulowana jest na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy: „żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin – w razie śmierci żywiciela”. Emerytura wojskowa będzie przysługiwała żołnierzowi zawodowemu, który został zwolniony ze służby wojskowej, zaś w dniu zwolnienia z tej służby posiadał 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Nie dotyczy zaś osób, które mają prawo do otrzymywania emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okres 15 lat służby dotyczy tych żołnierzy, którzy podjęli służbę przed rokiem 2013, gdyż od 2013 roku właśnie zmieniły się zasady przyznawania emerytury i innych świadczeń żołnierzom zawodowym. Wedle nowych przepisów emerytura będzie przysługiwała żołnierzom zawodowym z 25-letnim stażem w wojsku oraz dopiero po ukończeniu przez żołnierza 55. życia. Z uwagi na fakt wstąpienia przez Pana do armii, tj. rok 1998, a następnie teraz – ma Pan prawo do skorzystania z bardziej korzystnych warunków przejścia na emeryturę, a więc skorzystania z tej możliwości już po 15 latach służby. Aktualnie w Ministerstwie Obrony Narodowej toczą się dyskusje oraz swego rodzaju rozmowy z żołnierzami, którzy chcą przywrócenia stanu sprzed reformy – jednakże nie mają one większych szans na powodzenie oraz wpływu na Pańską sytuację. Przerwa w służbie a przejście żołnierza na emeryturę Dodatkowo pragnę wskazać, że fakt przerwy w pełnieniu służby wojskowej również nie ma wpływu na Pańską sytuację, bowiem przepisy nie wymagają konieczności pełnienia funkcji nieprzerwanie. O tym również niedawno wypowiadał się wiceminister obrony narodowej, który stwierdził, iż „przerwa w pełnieniu zawodowej służby wojskowej nie ma bezpośredniego wpływu na nabycie uprawnień do emerytury wojskowej, bowiem przepisy nie wymagają od byłego żołnierza zawodowego posiadania nieprzerwanego stażu służby wojskowej uprawniającego do emerytury wojskowej. Natomiast istotnym czynnikiem wpływającym na zasady przyznania tych uprawnień jest data przyjęcia do zawodowej służby wojskowej”. Okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się do okresu stażu wymaganego do osiągnięcia emerytury. Dodatkowo żołnierzami w czynnej służbie wojskowej w okresie do 2010 r. były osoby, które odbywały zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową lub pełnią służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (art. 59 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.). Wysokość emerytury żołnierza Jeśli zaś chodzi o wysokość świadczenia emerytalnego wypłacanego przez Wojskowe Biura Emerytalne, to dla żołnierzy którzy pozostawali w służbie przez 31 grudnia 2012 roku wynosi ona 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim i będzie wzrastać: 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok służby wojskowej 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego, nie więcej jednak niż łącznie 3 lata, 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego powyżej 3 lat. Oprócz tego przysługuje wiele innych dodatków i uprawnień do zmiany wysokości świadczenia, która zależą Od miejsca pełnienia służby, czasu i jej warunków. Emeryturę podwyższa się również o: 2% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych, w składzie załóg okrętów podwodnych, w charakterze nurków i płetwonurków, w zwalczaniu fizycznym terroryzmu; 1% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach, w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, w służbie wywiadowczej za granicą, w oddziałach specjalnych. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych”. Pełnienie służby w szczególnych warunkach powoduje zwiększenie emerytury o 2%lub 1% podstawy jej wymiaru za każdy rok tej służby. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych Doliczenie do wysługi emerytalnej okresów opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czyli w pracy innej niż wojsko, przypadających po zwolnieniu ze służby następuje, jeżeli: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat życia – mężczyzna i 50 lat życia – kobieta albo stał się inwalidą. W przypadku żołnierzy przyjętych do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r., emerytura wojskowa będzie ustalona wyłącznie za okres służby wojskowej. Więc z uwagi na przyjęcie Pana do służby przed 1999 rokiem istnieje szansa na uwzględnienie również innych składek w obliczaniu wymiaru świadczenia. Do prawidłowego obliczenia podstawy wymiaru emerytury należy obliczyć całe uposażenie, w skład którego należy wliczyć: uposażenie zasadnicze według stanowiska służbowego, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki o charakterze stałym, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Jak Pan widzi, składników od których będzie wyliczona wysokość Pańskiego świadczenia, jest bardzo wiele, nie dysponuję wystarczająca ilością informacji, aby wskazać Panu wysokość świadczenia, które Pan otrzyma. Szczegółowych wyliczeń dokona właściwa jednostka po złożeniu przez Pana takiego wniosku. Do wniosku powinien Pan dołączyć również stosowne dokumenty. Więcej szczegółów w zakresie dokumentów, które musi Pan złożyć wraz z wnioskiem, dostępne pod linkiem: Podsumowując – będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnych warunków i przejść na emeryturę już po 15 latach służby. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

Informacje zgodne ze stanem prawnym na dzień: 2023-09-29. Transfer rent i emerytur. Emerytury i renty uzyskane w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) nienależącym do UE oraz Szwajcarii mogą być transferowane do naszego nowego miejsca zamieszkania w innym państwie członkowskim.

Podstawowym elementem, który wyróżnia emeryturę wojskową, jest to, że można z niej skorzystać już po 15 latach służby. Dotyczy to jednak żołnierzy, którzy byli zatrudnieni w wojsku do 31 grudnia 2012 roku. Jeśli powołano ich do służby po tym okresie, to obowiązują ich nowe zasady. Zgodnie z nimi żołnierz ma prawo do emerytury, jeśli odsłuży przynajmniej 25 lat, a także ukończy 55 rok jednak od tych zapisów wyjątki. Chodzi bowiem o możliwość przejścia na wojskową emeryturę już po ukończeniu 15 lat służby, jeśli: Żołnierz pełnił służbę kandydacką w dniu 1 stycznia 2013 r., a do służby wojskowej zawodowej powołano go bezpośrednio po ukończeniu służby kandydackiej. Żołnierz został powołany do służby wojskowej zawodowej po 31 grudnia 2012 r., ale wcześniej był Policjantem, pracował w Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu itd. Emerytura wojskowa – stare zasadyTzw. stare zasady mówią o tym, że żołnierz może skorzystać z emerytury, jeśli w dniu zwolnienia może wylegitymować się 15 latami służby w wojsku. Do tego okresu może być zaliczony również urlop wychowawczy, jeśli nie trwał dłużej niż 3 lata. Jeśli żołnierz nie ma prawa do emerytury wojskowej może oczywiście starać się o emeryturę na warunkach przypadku emerytury wojskowej warto wiedzieć, kim w świetle prawa jest żołnierz zawodowy. Jest to żołnierz, który pełni stałą albo kontraktową zawodową służbę wojskową. Stałą służbę wojskową pełni się przez czas nieokreślony, a kontraktową, przez czas, który jest określony w kontrakcie. W przypadku służby stałej żołnierz nabywa stosunek służbowy na podstawie powołania podczas zgłoszenia się do służby dobrowolnie. W przypadku żołnierza kontraktowego powstaje to na podstawie kontraktu między osobą a odpowiednim pamiętać, że zasadnicza służba wojskowa została zawieszona od 01 stycznia 2010 r. Dotyczy to też tzw. służby nadterminowej, którą również zniesiono. Jeśli żołnierz zdecydował się na przyjęcie do takiej służby, to było to równoznaczne z tym, że zawierał z armią kontrakt, który zobowiązywał go do służby przez określony czas. Wynika z tego, że wszyscy żołnierze, który przed 31 grudnia 2012 byli żołnierzami zawodowymi albo pełnili służbę kandydacką, mogą liczyć na emeryturę wojskową według tzw. starych wojskowa – ile wyniesie świadczenie?Emerytura wojskowa to 40 proc. ostatniej pensji, jeśli żołnierz przechodzi na nią po 15 latach służby albo 60 proc. jeśli korzysta z emerytury na nowych zasadach. Trzeba wiedzieć, że przy obliczaniu świadczenia brane są pod uwagę również każdy rok służby dodawane jest 2,6 proc. do podstawy wymiaru emerytury. Istnieje też możliwość, że emerytura będzie podwyższona o następne 2 proc. za każdy rok, jeśli żołnierz służył: jako pilot samolotów naddźwiękowych; na okrętach podwodnych; jako nurek; jako osoba odpowiedzialna za zwalczanie terroryzmu; jako saper, żołnierz służb specjalnych, walczący na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze im obniżyć emerytury do średnich krajowych. Kiedy ja stałam w kolejkach z kartkami, oni mieli sklepy zapełnione towarami i mieszkania służbowe, które wykupili po 1989r za grosze. Byle sierżant wpadał w drugi próg podatkowy w czerwcu każdego roku po 1989r. Mieli ogromne kredyty z wojskowego działu socjalnego na 1%. W tym samym czasie ja brałam kredyt z banku na 27%.
Policjant wróci. Na powrót do służby liczyć może np. wadliwie zwolniony policjant. Zgodnie bowiem z art. 42 ust. 1 ustawy o Policji (dalej uop) uchylenie lub stwierdzenie nieważności
Zasady przechodzenia na emeryturę przez funkcjonariuszy służb mundurowych (z wyjątkiem żołnierzy) reguluje ustawa z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (...), dalej: ustawa emerytalna. Są one takie same dla funkcjonariuszy wszystkich wymienionych w niej formacji. Czynnikiem różnicującym uprawnienia emerytalne mundurowych jest natomiast data przyjęcia funkcjonariusza do służby. Ustawa emerytalna wyróżnia bowiem aż trzy grupy mundurowych, do których stosuje się odmienne zasady ustalania wysokości emerytury: - przyjęci do służby przed 2 stycznia 1999 r, - przyjęci do służby po 1 stycznia 1999 r., ale przed 31 grudnia 2012 r. - oraz ci, którzy założyli mundur później. Ci ostatni z oczywistych względów nie mogą jeszcze nabyć prawa od emerytury. Pozostałe grupy funkcjonariuszy już tak. Podstawowy warunek, jaki muszą spełnić, to legitymowanie się, co najmniej 15-letnim okresem służby w wymienionych formacjach. Po 15 latach emerytura minimalna Odejście ze służby po 15 latach daje jednak prawo do emerytury w wysokości 40 proc. podstawy wymiaru, jaką co do zasady stanowi uposażenie należne funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku. Każdy dodatkowy rok służby zwiększa wysokość świadczenia o 2,6 proc., z tym, że tylko do pewnego momentu. Ustawa emerytalna ustala bowiem jego maksymalną wysokość na 75 proc. podstawy wymiaru. Chyba że w okresie pełnienia służby funkcjonariusz stal się inwalidą i jego inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą. Wówczas bowiem jego świadczenie może wzrosnąć nawet o 15 proc., nie więcej jednak niż do 80 proc. podstawy wymiaru. Pełna emerytura daje swobodę Nie każdy jednak funkcjonariusz odchodzący ze służby po nabyciu uprawnień emerytalnych może liczyć na świadczenie w maksymalnej wysokości. Osiągnięcie tego pułapu oprócz zwykłego wymiaru finansowego (wyższy procent podstawy wymiaru to wyższa emerytura) ma jednak dodatkowe znaczenie, szczególnie istotne dla osób, które po odejściu ze służby podejmują inną działalność zarobkową. Tak bowiem jak emeryci cywilni mogą pracować bez ograniczeń po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego, tak emeryci mundurowi mogą robić to dopiero po wypracowaniu sobie pełnej emerytury. Zarabiać bez ograniczeń mogą zatem emeryci mundurowi (bez względu na wiek), których emerytura stanowi 75 proc. podstawy jej wymiaru, bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą. Funkcjonariusze, którym nie udało się osiągnąć wymarzonego pułapu przed odejściem do cywila, mają kilka sposobów, aby swoje świadczenie odpowiednio zwiększyć. Zły stan zdrowia Podwyższenie świadczenia jest np. możliwe w przypadku stwierdzenia u funkcjonariusza (już po jego odejściu ze służby) inwalidztwa. Tak wynika z art. 19 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym renta inwalidzka przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który stał się inwalidą wskutek stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu nie tylko w czasie pełnienia służby, ale też: - w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli inwalidztwo jest następstwem urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie; - w ciągu trzech lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli inwalidztwo jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby. O inwalidztwie emerytów i rencistów mundurowych i jego związku albo braku związku ze służbą orzekają: - komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w sprawach byłych funkcjonariuszy policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego, - komisje lekarskie podległe szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, szefowi Agencji Wywiadu (w stosunku do emerytów i rencistów tych służb), - wojskowe komisje lekarskie w stosunku do byłych funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Wywiadu Wojskowego. Emeryt mundurowy, którego odpowiednia komisja lekarska uznała za inwalidę i przesądziła o związku tego inwalidztwa ze służbą, może wystąpić o podwyższenie emerytury albo o przyznanie mu zamiast niej renty inwalidzkiej. Może się bowiem okazać, że wybranie renty zamiast emerytury będzie dla funkcjonariusza korzystniejsze. Podwyższenie emerytury z tego tytułu możliwe jest maksymalnie o 15 proc. podstawy wymiaru, ale nie więcej niż do 80 proc. tej podstawy. Natomiast renta inwalidzka wynieść może dla funkcjonariuszy zaliczonych do: - I grupy – 80 proc., - II grupy – 70 proc., - III grupy – 40 proc. – podstawy wymiaru bez uwzględnienia dodatków. Co więcej, taka renta może być dodatkowo zwiększona o 10 proc. podstawy wymiaru, jeśli inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami tej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Decyzja o wyborze świadczenia należy oczywiście do byłego funkcjonariusza i zależy od jego sytuacji, w szczególności od tego, w jakiej wysokości emeryturę pobiera i na którą grupę inwalidzką miałby szansę. Na przykład emeryt otrzymujący świadczenie w wysokości 50 proc. podstawy wymiaru został uznany za inwalidę I grupy w związku ze służbą. Gdyby został przy emeryturze, otrzymywałby świadczenie w wysokości 65 proc. podstawy wymiaru. Wybierając rentę, otrzyma 80 proc. tej podstawy. Zatrudnienie w cywilu Emeryci i renciści mundurowi, którzy po odejściu do cywila podjęli pracę, mogą okres jej wykonywania doliczyć do wysługi emerytalnej. Dotyczy to jednak tylko tych, którzy pozostawali w służbie przed 2 stycznia 1999 r. Tylko im bowiem, zgodnie z art. 14 ustawy emerytalnej, do wspomnianej wysługi doliczyć można następujące okresy przypadające po zwolnieniu ze służby: - zatrudnienia przed 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy (okresy te dolicza się do wysługi emerytalnej po ich przeliczeniu na okres zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy); - opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po 31 grudnia 1998 r. lub okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia. Aby skorzystać z tej możliwości podniesienia wysokości świadczenia, emeryt mundurowy musi jednak: - otrzymywać świadczenie w wysokości niższej niż 75 proc. podstawy wymiaru, - mieć ukończonych 55 lat życia (mężczyzna) i 50 lat życia (kobieta) albo - być uznanym za inwalidę. Za każdy rok pracy po odejściu ze służby emeryturę zwiększa się o 1,3 proc. podstawy jej wymiaru. Ważne Prawo do emerytury lub renty mundurowej lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej albo z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w tej sprawie zostaną przedstawione nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności mogące mieć wpływ na te uprawnienia. Powrót do służby Ponowne ustalenie wysokości emerytury może nastąpić również: - w razie ponownego przyjęcia emeryta do służby w jednej ze służb mundurowych (poza wojskiem), - w razie powołania go do zawodowej służby wojskowej. W obu wymienionych sytuacjach prawo do dotychczasowego świadczenia jest zawieszane, a następnie, jeśli spełnione są określone w ustawie warunki, uprawnienie emerytalne funkcjonariusza ustalane są na nowo (patrz „Rzeczpospolita" radzi). podstawa prawna: Art. 5, art. 12, art. 14-15a, art. 16, art. 18, art. 33, art. 33a–33b, art. 41 ust. 4 ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jedn. DzU z 2015 r. poz. 900) Związek inwalidztwa ze służbą Inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą, gdy powstało wskutek: - zranienia, kontuzji lub innych obrażeń doznanych w czasie wykonywania obowiązków służbowych; - wypadku pozostającego w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych; - chorób zakaźnych panujących w miejscu służbowego pobytu funkcjonariusza; - chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby; - chorób i schorzeń, które istniały przed przyjęciem do służby, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach. 8uTla. 293 138 421 242 353 454 174 268 358

powrót do wojska z emerytury